2010 წელი უკვე აღინიშნა დამანგრეველი მიწისძვრების სერიით ჰაიტიზე, ჩილეში, მექსიკასა და ჩინეთში. ჰაიტის მიწისძვრა ადამიანური მსხვერპლის სიდიდით მსოფლიო კატასტროფათა ათეულშიც შევიდა. ამ მოვლენებს მოჰყვა 15 აპრილს ისლანდიის კუნძულზე ძნელად წარმოსათქმელი სახელის მქონე ვულკანის - ეიაფიატლაიოკულის ამოფრქვევა. საბედნიეროდ, მას არ მოჰყოლია ადამიანური მსხვერპლი და ნგრევა, მაგრამ ის შევა ისტორიაში, როგორც ავიამიმოსვლის უპრეცედენტო შეფერხების გამომწვევი. ქარმა ვულკანური ნივთიერება ევროპის დიდ ნაწილზე გაავრცელა, რის გამოც ევროპაში ფრენების დიდი ნაწილი შეწყდა. დაიბლ
.
ნასას მეცნიერებმა გამოაქვეყნეს ახალი აღმოჩენა. ასტრონომებმა აღმოაჩინეს დედამიწის მსგავსი პლანეტა დაახლოებით ექვსასი სინათლის წლით დაშორებული დედამიწიდან.
ტერმინი "ინდიგოს ბავშვები” პირველად გამოიყენა ამერიკელმა ფსიქოლოგმა და ექსტრასენსმა ნენსი ენ ტეპმა 1982 წელს, თავის ერთ-ერთ წიგნში (მისი და ასევე სხვა ექსტრასენსების მტკიცებით ამ ბავშვებს ინდიგოსფერი, უფრო, მუქი იისფერი აურა ჰქონდათ და სწორედ აურის ფერის გამო ეწოდათ მათ "ინდიგოს ბავშვები”). თუმცა ამ ტერმინის დამკვიდრება მოხდა 1999 წლიდან, მას შემდეგ, რაც გამოიცა ცნობილი ამერიკელი მწერლის ლი კეროლის წიგნი "ინდიგოს ბავშვები”. "ინდიგოს ბავშვებს” უწოდებენ ასევე "ახალი ცნობიერების ადამიანებს”, "იისფერი რასის წარმომადგენლებს”, "ზეციურ მოციქულებს”, `”ათასწლეულის ბავშვებს”, ზოგი მეცნიერი მათ "NEW AGE”-ს (ნიუ ეიჯის), ანუ "ახალ ეპოქის ადამიანებს” უწოდებს.
მეიერ ლანსკი - განგსტერი № 5 (1902 - 1983)
დაიბადა 1902 წლის 4 ივლისს, ქ. გროდნოში (ბელორუსია)
ნამდვილი სახელი და გვარი: მაიერ სუჩოვლინსკი (Majer Suchowliński)
4348 წლის წინ, 2348 წლის 28 ივლისს, ლეგენდარულმა ნოემ, მრავალი თვის ცურვის შემდეგ გააღო თავისი კიდობანი, რომელშიც თავის ვაჟიშვილებთან და ცხოველებთან ერთად წარღვნისგან იფარავდა თავს. ააფრინა პატარა, თეთრი მტრედი, რომელიც მალე დაბრუნდა და ნისკარტით ზეთისხილის რტო მოიტანა. ამ რტოს მტრედმა მიაგნო ხმელეთის ერთადერთ მონაკვეთზე-არარატის მთის მწვერვალზე.
დედა, ეს არის ადამიანი, რომელმაც 9 თვე გატარა მუცლით, წელიწადი ხელში და მთელი ცხოვრება გულში ეყოლები. დედის გულს ბევრი რამის გაძლება, შენახვა და შეცვლა შეუძლია. ერთი ამბავი მახსენდება მარტოხელა დედის შესახებ, რომლის გულმა შეუძლებელი შეძლო.
არეული პერიოდის გამო ახლაგაზრდა გოგო ფეხმძიმედ დარჩა კაცისგან, რომელმაც შემდგომ უარი თქვა საკუთარ შვილზე. აი, ასე ტრაგიზმით დაიწყო მარტოხელა დედის ისტორია. მან გადაწყვვიტა ბავშვი დაეტოვებინა. 9 თვის შემდეგ დაიბადა ვაჟკაცი სახელად გიორგი. დედა ცდილობდა გაეზარდა ტრადიციების მოყვარულ, პატრიოტ ადამიანად. გიორგი იზრდებოდა, წელს წელი ემატებოდა. ისინი სამაგალითო დედა-შვილი იყვნენ. გიორგიმ წარმატებით დაამთავრა სკოლა, შემდეგ გადაწყვიტა სამხედრო სასწავლებელში ჩაებარებინა. დედამ არჩევანი მოუწონა, არც შეწინააღმდეგებია. 2 წლიანი სწავლის შემდეგ მოხვდა რეგულარულ არმიაში, უფრო სწორად სპეციალურ ქვედანაყოფში, რომლებსაც ევალებოდათ პირველი შეტევის განხორციელება. გიორგი დედას ყოველთვის უგზავნიდა წერილებს და ამშვიდებდა, რომ ჯერ-ჯერობით არანაირ საშიშ დავალებაზე არ აგზავნიან. დედის გული თითქოსდა წყნარდებოდა ამ სიტყვებით, მაგრამ რაღაც ცუდი წინათგრძნობა მაინც ჰქონდა.
ბოლო მიღებული წერილიდან 2 დღე იყო გასული. დედამ ჩართო ტელევიზორი და აცხადებენ, რომ ომი დაიწყო, შეტაკებისას დაიჭრა რამდენიმე ჯარისკაცი, ერთის მდგომარეობა კრიტიკულია. ამ დროს კარზე კაკუნი გაისმა, დედა ადგა სავარძლიდან და კარი გააღო, მას შეატყობინეს, რომ გიორგი დაიჭრა შეტაკებისას, მისი მდგომარეობა კრიტიკული იყო. ის მაშინვე გაექნა საავადმყოფოში, მისაღებში მიასწავლეს საოპერაციო. გარბის დედა, გული სადაცაა საგულედან ამოვარდეს, რაღაცას გრძნობს, მაგრამ კარგს არაფერს. ლოცვებს იმეორებს, იმედი აქვს, რომ შვილს ისევ ნახავს ცოცხალს. საოპერაციოსთან მივიდა, საიდანაც ქირურგი გამოდიოდა.
- თქვენ პაციენტის ვინ ბრძანდებით?
- დედა გახლავართ. კარგად იქნება ექიმო?
ექიმმა თავი ძირს დახარა და:
- ჩვენ რაც შეგვეძლო ყველაფერი გავაკეთეთ, მაგრამ ჭრილობა სასიკვდილო იყო.
დედას თვალები აუწყლიანდა. ექიმის სიტყვებს ვერ იჯერებდა. უნდოდა საკუთარი თვალით ენახა შვილი . ხმის ამოუღებლად შეაღო საოპერაციო კარი, მაგიდაზე გიორგი იწვა. ოთახში სიჩუმეს აპარატის გაბმული წრიპინი არღვევდა, პულსს წითელი სწორი ხაზი აღნიშნავდა. დედა ნელ-ნელა მიდიოდა საოპერაციო მაგიდისკენ. ისევ სიჩუმე იყო. ის გადაემხო მკვდარ შვილს. დედის გულმა სიჩუმე დაარღვია, შვილს ეძახდა, მაგრამ პასუხს ვერ იღებდა. ცრემლი მოსწყდა მის თვალს და შვილის ჭრილობაზე დაეწვეთა. ცრემლმა გულამდე ჩააღწია და თითქოს დედის გულის სიტყვები ჩასჩურჩულა. ეს ცრემლი უნდა ყოფილიყო მკურნალი, ამ ცრემლს უნდა ექნა შეუძლებელი. ამ დროს აპარატის გაბმული წრიპინი შეცვალა პერიოდულმა წრიპინმა, პულსი გაჩნდა, შვილის გულმა გაიგონა საყვარელი ადამიანის გულის ძახილი. გიორგის მკერდში ისევ დაიწყო გულმა ძგერა. დედაშვილურმა გრძნობამ დაუმარცხებელი სიკვდილი დაამარცხა.
ელენე 35 წლის იყო, ქმარი რომ მოუკვდა და სამი შვილი დარჩა სარჩენი.
მისი ქმარი სოფელში თითით საჩვენებელი ვაჟკაცი იყო. რა საქმესაც არ უნდა შესდგომოდა, ზედ შეელეოდა და დაუმთავრებელს არ დასტოვდა. საკუთარი ხელით გაშენებული ბაღი, რომელშიც კოხტა ორსართულიანი სახლი ედგა, ისე კარგად ჰქონდა მოვლილი რომ მნახველს თვალი ზედ დარჩებოდა.
17 წელი იცხოვრა ელენემ ქმართან, მაგრამ ოჯახური ცხოვრებისთვის ეს მცირე დრო იმდენი სიხარულით და ბედნიერებით იყო სავსე, რომ მისი გახსენება შვებას აძლევდა და ამხნევებდა მარტოხელა ქალს. ქმრის გაღიმებული სახე მუდამ თვალწინ ედგა. განსაკუთრებით ის სურათი ახსოვდა მკაფიოდ: ბარზე დაყრდნობილი ქმარ, სახეზე მზის სხივები დასთამაშებდა, ცხვირსახოცით გაოფლილ სახეს იწმენდდა და ელენეს უყურებდა.
ახალგაზრდა ქვრივი მოგონებებით იქარვებდა დარდს და შვილებს მზრუნველობას არ აკლებდა. გაჭირვებამ თითქოს ძალაც შემატა, გამძლეობაც და, ასე გასინჯეთ, თუ ქმრის ხელში ავადმყოფობდა, ახლა კაჟივით გამაგრდა, დამშვენდა და ახალ გასათხოვარს დაემსგავსა.
კოლმეურნეობაში საჭარხლე მოსავალი აიღო. იმდენი იყოჩაღა რომ პირველსავე წელს უხვი მოსავალი აიღო და კოლმეურნის სახელიც დაიმსახურა. ბაღსაც საკუთარი ხელით ამუშავებდა. არც შვილებს აკლებდა მოვლა პატრონობას...
უფროსი ვაჟი, 16 წლის ნოდარი, ზედ გამოჭრილი მამა იყო. მასავით ლამაზი, მაღალი და მხარბეჭიანი. მისი მომდევნო სალომე, სახით დედა დაემსგავსა. ხოლო სულ პატარა, გიგა, თმახუჭუჭა, თეთრი და ბუნჩულა, სახით მამას, იერით კი დედას.....
ამ თემაში მე მინდა გესაუბროთ საკმაოდ გამოსადეგარ საიტებზე.. სრულადში ნახავთ რომელი საიტი გამოგვადგება ყველაზე მეტად და რა საკითხში..
ალბათ ყველამ იცით ბრაიანი შავკანიანი რომელმაც თავი დაიმკვიდრა საქართველოში და იგი უკვე საკმაოდ პოპულალურია... წყარო: ჟურნალი სარკე sana.ge
აქ არის საინტერესო სტატია სადაც ნათლად არის მოყვანილი მაგალითები ღალატზე... წყარო: ჟურნალი თბილისელები tbiliselebi.ge