მთავარი »
.
.
4:39 PM დედაშვილობა | |
” დ ე დ ა ა ა ა ა ა ა ა ა….!” ვიძახი, როცა ბნელდება, როცა ტკივილი ათარეშდება, დაეძგერება როგორც ზვიგენი ჩემს ღვიძლს და ვენებს და სულის ფილტვებს, საითკენაც გზა ვერ გავიგენი… როცა სიკვდილი გადმოდგამს ნაბიჯს, როცა ბავშვი ვარ, მზარავს წყვდიადი… დ ე დ ა ა ა ა ა ა …. ვიძახი უკვე მიწიდან … და ” აქა ვარ, შვილო,” - მთვარის კრატერიდან მომესმის თითქოს… ო, ეს სიშორე … და მოშველების შეუძლებლობა, თითქმის დიადი… | |
| |
სულ კომენტარები: 0 | |