მთავარი »

---

.

3:52 AM მთელი ცხოვრება ერთი კაცი მიყვარდა

მთელი ცხოვრება ერთი კაცი მიყვარდა ცხოვრება მშვენიერია, არა? მაგრამ, ოდესღაც ეს მშვენიერება შეიძლება, დიდ უბედურებაში გადაიზარდოს – ყველაფრით განებივრებული, არაფერს მოკლებული, მაგრამ, თურმე, ყველაზე დიდ და მნიშვნელოვან სიყვარულს მოკლებული, ეს ცუდია. ასეთია იმ ადამიანთა ცხოვრება, რომელთაც ყველაფერი აქვთ, მაგრამ ერთ დღეს ყველაფერს კარგავენ – მეგობრებსაც და ნამდვილ სიყვარულსაც, რომელიც ვერ დაინახეს და ზურგი შეაქციეს. იცით, რა საშინელებაა, როცა ადამიანი, რომელიც სიგიჟემდე გიყვარს, ზურგს გაქცევს და შენგან შორს მიდის?! ალბათ, არასდროს წარმომედგინა, რომ ყველაფრით განებივრებულ გოგოს, სხვებისთვის ერთი უბრალო ბიჭი, მაგრამ ჩემთვის კი უძვირფასესი ადამიანი, შემიყვარდებოდა. გურამი ჩემი სკოლელი იყო. როცა გავიცანი, მეათე კლასში ვიყავი, ის კი – მეთერთმეტეში. გაცნობის დღიდანვე ვხვდებოდი, რომ ეს ადამიანი ჩემს ცხოვრებას შეცვლიდა და ისეთს გამხდიდა, როგორიც უნდა ვყოფილიყავი. მოსიყვარულე ადამიანი იყო, არაფერს მაკლებდა, სულ ერთად ვიყავით, მაგრამ მაინც რაღაც ჩატეხილი ხიდი იყო ჩვენ შორის. მე და გუროს საერთო მეგობარი გვყავდა, ლიკა. ჩვენი სიყვარულის ერთი წლის თავს დაემთხვა ლიკას დაბადების დღე. რა თქმა უნდა, ორივე დაგვპატიჟა და წავედით. მშვენიერ დროს ვატარებდით, მაგრამ უცბად გურო მოვიდა და მთხოვა, აივანზე გავსულიყავით, სალაპარაკო მაქვსო. სახეზე ფერი არ ედო. მივხვდი, რაღაც ცუდი უნდა ეთქვა, მაგრამ ისეთ საშინელებას არ მოველოდი. ანა, იცი, მე... მე საქართველოდან მივდივარ. მთელი ოჯახი მივდივართ საცხოვრებლად გერმანიაში. ანა, მე აღარ დავბრუნდები, უნდა დავშორდეთ! კაი, გურო, კარგად! ეს იყო ჩვენი ბოლო საუბარი. ლიკასთან დამშვიდობებისა და გუროს ბოლოჯერ ნახვის გარეშე, რაც შემდეგ ბევრჯერ ვინანე, წამოვედი ლიკას სახლიდან. მეგონა, ცხოვრება დამთავრდა. არავისთან აღარ მქონდა ურთიერთობა, აღარც ლიკას ზარებს ვპასუხობდი და, რაღა თქმა უნდა, არც გუროსას. ერთი თვე არც სკოლაში მივსულვარ. ცხოვრება უფრო მიძნელდებოდა. გადიოდა დღეები და ჩემი სიყვარული უფრო და უფრო ძლიერდებოდა. დამთავრდა სკოლა... ბანკეტი, რომელიც ყველასთვის ერთ-ერთი უბედნიერესი დღეა, ჩემთვის ჩვეულებრივი იყო. იმ წელს ჩავაბარე უნივერსიტეტში. თითქოს ახალი სიყვარული მეწვია, მაგრამ ჩემი გული ისევ გუროს ეკუთვნოდა. გავიდა დრო. ინსტიტუტიც დავამთავრე და გათხოვებაც გადავწყვიტე. ქორწილის დღე დაინიშნა. თითქოს, ბედნიერი ვიყავი, მაგრამ გულში ისევ გურო მიყვარდა. ჯვრისწერა დაიწყო. უცებ თვალწინ გურო დამიდგა. ისტერიკული ტირილი ამიტყდა, ტაძრიდან გავიქეცი და ქორწილი ჩაიშალა! ამ დღის მერე არავის ვუნახივარ. იმ საღამოს საქართველოდან წავედი ძალიან შორს! ერთი თვე მშობლებსაც კი არ შევეხმიანე. მხოლოდ უმისამართო წერილებს ვგზავნიდი, სადაც ვწერდი, რომ კარგად ვიყავი და სხვას არაფერს. ამერიკაში ვცხოვრობდი, სადაც გავიცანი ქართველი ბიჭი, რომელიც ვითომ შემიყვარდა და მასზე დავქორწინდი. ერთი შეხედვით ბედნიერი ოჯახი გვქონდა. მალე შვილიც გვეყოლა – პატარა ნანი. ნანიმ გადაწყვიტა, გერმანიაში ესწავლა და იქ გადავიდა საცხოვრებლად. რამდენიმე ხანში ნანიმ გამოგვიცხადა, რომ შეყვარებული ჰყავდა და მალე დაქორწინებასაც აპირებდა. დაინიშნა ქორწილის დღე და მე და ჩემი მეუღლე გავემგზავრეთ გერმანიაში. ულამაზესი ქორწილი იყო. ცოტა ხნით გადავწყვიტეთ, ნანისთან დავრჩენილიყავით. ჩვენს იქ ყოფნისას ნანის მეგობრის ბებია გარდაიცვალა და სასაფლაოზე წავედით... უცბად ჩემი ყურადღება ერთმა საფლავმა მიიქცია, სადაც ქართული წარწერა იყო და რას ვხედავ, ჩემი დაუვიწყარი სიყვარულის სასაფლაო... დიახ, გურამის საფლავთან ვიდექი. საფლავზე დავემხე და გაუჩერებლივ ვტიროდი, დაღამებამდე. გამიჭირდა, მაგრამ გურამის ოჯახი ვიპოვე, მივედი და ავუხსენი, ვინც ვიყავი. ჩემი დანახვა ძალიან გაუხარდათ, თბილად მიმიღეს და სიმართლესაც ფარდა აეხადა. გურამი გერმანიაში სამკურნალოდ წასულა, ტვინის სიმსივნე ჰქონია. მე არ გამიმხილა, რადგან არ უნდოდა, დავტანჯულიყავი, მაგრამ მე ხომ ისედაც ვიტანჯებოდი და ეთქვა, სიკვდილის წინ მასთან ვიქნებოდი და ვეტყოდი, როგორ მიყვარდა. ასეთი მწარე სიმართლე გავიგე, მაგრამ გუროს ჩემთვის წერილი დაუტოვებია, სადაც მწერდა, რომ უზომოდ ვუყვარდი!!! ეს წერილი ყველაზე ძვირფასია, რაც კი ამ ცხოვრებამ ჩემთვის გაიმეტა. მართალია, მყავდა მეუღლე, რომელსაც სიგიჟემდე ვუყვარდი და შვილიც, მაგრამ არ მყავდა გვერდით ის ადამიანი, რომელიც ჩემი პირველი და უკანასკნელი სიყვარული იყო! ასეთი დაუნდობელი ყოფილა ცხოვრება – ჯერ გუროს შემახვედრა, უზომოდ შემაყვარა და შემდეგ ისე მოკლა, რომ მის აცრემლებულ და დატანჯულ თვალებშიც არ ჩამახედა ბოლოჯერ და არ მათქმევინა. მიყვარხარ... ანა, 40 წლის.

1 2 3 4 5 კატეგორია: სტატიები | ნანახია: 2366 | დაამატა: dep | ტეგები: სტატიას, ქალის, გასაჭირის, მისი, სადაც, შესახებაა, ერთი, ნახავთ, ისტორიას, სრულადში | რეიტინგი: 1.0/4

მოიწონე სიახლე: გააზიარე სიახლე:

სულ კომენტარები: 0