.
საინტერესო სტატიაა გოგრაზე და მის სასარგებლო თვისებებზე წაიკითხეთ სრულადში ვისაც მეცნიერება გაინტერესებთ...
ახლა მშვენიერი ვარ,
დავთვრები და გავბრიყვდები
სიყვარულზე ვმღერივარ.
კაი ლექსია გაგრძელება სრულადში...
რომ შეგევედრო ჩაიხედავ ჩემს წმინდა სულში
თუ ყველაფერი სიგიჟეა, სჯობს დავიკარგო.
ოჰ, როგორ მსურდა ერთხელ მაინც
შენს წინ დავემხო
არ დაგაცადო გაკვირვება და აღშფოთება
ვიტირო დიდხანს, რომ ცრემლებით მიწაც გავალვხო
რომ ვერასოდეს გაგიბედო მე განშორება.
მაგრამ სად, როგორ, როდის შევძლო
. . . კენსინგტონ პარკ-გეიტსის #29 ბინიდან შუახნის შავგრემანი, მაღალი, თაფლისფერთვალება, შავ ლაბადაში გამოწყოილი კაცი გამოვიდა და ტაქსი გააჩერა.
სიტყვისფერ კაბას ვამკობ ბგერებით,
რძისფერ ოთახში დუმან ფერები,
სუნთქვისფერ გრძნობას უთრთის ხელები,
მივალ და ნაზად მივეფერები…
ღალატისფერი ფეხსაცმელებით
ჩემი გულიდან უჩუმრად წახვალ,
შენ მონატრება დაგაზიანებს,
სინანულისფერ სიზმარში მნახავ..
ფორთოხლისფერი გამოგაღვიძებს,
მერე სიჩუმედ მოკვდება ბგერა,
დაბრუნებისფრად აფეთქებული,
გულში შეაღწევს ნაცნობი მზერა…
სიჩუმე…
და მხოლოდ შრიალი ფოთლების,
წამის წინ სიტყვები: "მიყვარხარ ძალიან”
ახლა კი სხეულის შიგნიდან გრძნობები
ცრემლებად ჟონავენ დაბურულ თვალიდან.
სიჩუმე…
ნერვებმა გახეთქეს აორტა,
კბილებმა საკოცნი ტუჩები შეჭამეს,
ლოდინი პასუხის უეცრად გაორდა,
ან "მეც” და ან კიდევ "ბოდიში მე წავალ”
სიჩუმე…
და მხოლოდ შხაპუნი წვეთების,
წამის წინ სიტყვები: "გთხოვ, მინდა წავიდე”
ახლა ვერც საკუთარ სხეულში ვეტევი
და, ალბათ, სამყაროც ვერასდროს დამიტევს.
ეხლა, როცა ამ სტრიქონს ვწერ, შუაღამე იწვის, დნება,
სიო, სარკმლით მონაქროლი, ველთა ზღაპარს მეუბნება.
მთლიანი ლექსი სრულადში...